توقف تولید کاغذ تحریر در کشور

ابوالفضل روغنی می‌گوید؛ در شرایط گرانی ارز، دیگر واردات کاغذ تحریر صرفه اقتصادی ندارد و از سوی دیگر تولیدکنندگان داخلی هم رغبتی به تولید کاغذ تحریر حوزه ندارند.

ابوالفضل روغنی، رئیس سندیکای تولیدکنندگان کاغذ و مقوا در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، با اشاره به کاهش تولید کاغذ تحریر داخلی گفت: سال‌های زیادی است که به مسئولان کشور گفته‌ایم که از تولید داخلی حمایت کنید اما هیچ کس به فکر نبود و سیاست‌های کلان کشور در مسیر حمایت از تولید کاغذ تحریر قرار نگرفت؛ بلکه به سمت واردات بود؛ درحالی که ما با آموزش و پرورش و سایر نهادها بارها جلسه گذاشتیم تا از ما حمایت کنند.

وی با بیان اینکه هیچ حمایتی از سوی دولت و مجلس صورت نگرفته تا بتوانیم تولید کاغذ تحریر را در کشور حفظ کنیم، ادامه داد: به‌دنبال این موضوع؛ برای تولیدکنندگان مقرون‌ به‌صرفه نبوده‌است که تولید کاغذ تحریر داشته باشند؛ زیرا امکانات در اختیار واردکنندگان بود؛ به‌طوری که ارز مناسب به‌ آن‌ها اختصاص داده می‌شد و مالیات بر ارزش افزوده از آن‌ها دریافت نمی‌کردند.

روغنی افزود: این شرایط مناسب برای واردات، زمینه را مهیا کرد که بسیاری از افراد در حوزه واردات کاغذ تحریر فعال شوند. حالا این‌روزها که به‌دلیل جهش قیمت ارز و شرایط خرید و فروش در دنیا سخت شده است، به سراغ تولیدکننده کاغذ تحریر دولتی آمده‌اند.

وی با بیان اینکه اگر طی ۱۵ سال قبل از صنعت کاغذسازی؛ به‌خصوص کاغذ تحریر حمایت می‌شد وضعیت اینگونه نبود، گفت: آن‌ روزها ما چنین موقعیتی را پیش‌بینی می‌کردیم ولی متاسفانه توجهی نمی‌شد. اکنون که ارز بالا رفته و قیمت خمیر کاغذ نیز رشد داشته است، برخی تازه به فکر تولید کاغذ تحریر در داخل کشور افتاده‌اند.

روغنی یادآور شد: به‌دنبال گرانی ارز، واردات کاغذ تحریر دیگر به‌صرفه‌ نیست و پیش‌بینی می‌شود در آینده نزدیک با کمبود جدی کاغذ تحریر در کشور مواجه شویم. این موضوع درحالی مطرح می‌شود که تولیدکنندگان داخلی هم رغبتی به تولید در این حوزه ندارند.

وی با اشاره به فعالیت سه کارخانه تولید کاغذ تحریر در کشور توضیح داد: در کشور ما در حوزه تولید کاغذ تحریر، کارخانه‌های مازندران، تبریز و پارس فعال هستند اما اکنون کاغذ تحریر به‌صورت محدود، فقط در کارخانه مازندران تولید می‌شود؛ زیرا کارخانه‌های دیگر از تولید کاغذ تحریر منصرف شده‌اند؛ همان دوره که ارز ارزان بود و در اختیار واردکننده قرار می‌گرفت، آن‌ها به سمت تولید سایر محصولات به‌صرفه رفتند زیرا بنگاه‌های اقتصادی زمانی کار می‌کنند که برای آن‌ها مقرون به‌صرفه باشد.

به گفته روغنی، اکنون هم اگر قرار است از کارخانه‌های تولید کاغذ تحریر حمایت شود باید مستمر و درازمدت باشد؛ نه‌اینکه حمایت‌ها به‌صورت مقطعی و در حد عبور از بحران باشد و تا بحران تمام شد، به سمت واردات برود! در این زمینه کشور باید بر اساس یک استراتژی دقیق حرکت کند و برنامه مناسب تولید و حمایت از تولید و فروش داشته باشد اما این استراتژی در کشور ما نیست.